شناسنامه

ستاره ها هیچ وقت افول نمی کنند

از نگاه هایی که لمسشان کرده است

پاک نمی شوند

کسی چه می داند

آسمان چند بار دلتنگ می شود

وقتی به تو فکر می کند

کسی چه می داند آسمان چند بار حسرت  می کشد

تا تو دوباره تکرار شوی

این دیوانه کننده ترین حس دنیاست

ستاره ای قلب تاریکی را سوراخ کند

از آنطرف شب بزند بیرون

تا افق

راه درازی نیست

چشم هایت خوش خبرند

باید واقع بین بود

تو را با گلوله نمی توان خفه کرد

شناسنامه هایت متفاوت باشد

بازهم منحصر به فردی

منحصر به نور

به عشق

منحصر به ساعت های بیشتر دوست داشتن

این درخت را

هرطور قطع کنند

بازهم جوانه می زند

تا پناهگاهی برای گنجشکها شود

تو

نمیمیری

هرچند گلوله بارانت کنند

چطور می شود شهریور از تو خالی شود و به پاییز نرسد

دستهایت

چشم هایت

آسمانت

پرچمدار روشنایی است

و مرگ

تنها

جای تو را میان تاریکی

روشن می کند

سید مهدی نژادهاشمی